salam alaik wat sumer~
phew~
aha..da bape ari xtulis blog eh??
iskk~ xpe la..
mls nk bukak blog..
lappy neh wat hal je kalo bukak lelame nti..
bkn nk dgr kate..:p
sy br abis tgk cite 1 litre of tears buat kali yg ke2nya..
kebelakangan ni sy asik tgk cite yg sedey2 je..
knp ye??
+_____+
adakah kerana die jauh?
sy terasa kosong tanpa dia..
T_____T
bile sy tgk cite ni..
air mata sy sngg je mengalir..
sobss..sobss..sobbss..
sy mmg jenis yg mdh menitiskan air mata
^______^
i think thats not a big deal~
heE~
cmne klau anda ditakdirkan menjadi seperti dia?
ape agaknya yg terlintas dlm ati
ketika Allah mengirim ujian ini buat anda?
mungkinkah anda akn jd seperti sy yg dulu?
hanya diri sendiri yg dpt menjawabnya
dan buknlah org lain..
suatu masa dulu, sy tidak terfikir sy akan jd seperti hari ini..
mungkin lebih tepat lg..
sy x terfikir sy adalah diri sy pd ari ni
8 tahun..
yup, 8tahun da berlalu..
x trasa pon..
slama 8 thn sy berjuang melawan penyakit ini
n xterlaluan sy katakan
sy bjuang utk hidup seperti org lain
senormal yg lain
sejujurnya...
sy mencemburui mereka yg ada di sekeliling sy..
8thn dulu...
hampir setiap 2mggu sekali
sy akan turun naik lif, tangga hospital
utk mengubati penyakit yg bersarang dlm diri ni
tidak cukup dgn hospital,
sy cuba berubat cr kampung..
tapi hampa..
smpai satu saat
sy menangis sendirian
dan bertanya pd diri sendiri..
kenapa mesti sy yg lalui semua ini??
kenapa sy yg dipilih-Nya?
saat itu serasa ada batu besar menimpa kepala
namun..
semakin lama sy semakin mengerti
bahawa inilah namanya ujian
ujian dr-Nya buat hamba-Nya
sedikit demi sedikit sy cuba utk menerima keadaan diri sendiri
org sekeliling mungkin boleh bersimpati
tp mereka tidak dpt merasakan ape yg sy rskan.
seperti kata pepatah,
berat mata memandang, berat lg bahu yg memikul
bile diberitahu pembedahan adlah satu2nya jalan keluar
tapi tidak menjanjikan kesempurnaan
hanya utk memastikan kesakitan dpt dikurangkan
sy akur..
mungkin ini baik utk sy
dan sy mungkin tidak sesempurna org lain
tp sy bersyukur!
Dia masih memberi sy kesempatan utk bernafas seperti hr ini...
sy mungkin kekurangan
tp sy pasti disebalik kekurangan ini
Dia memberi sy satu kelebihan
2 be honest..
sy hilang pendengaran sebelah kiri hmpr 4thn..
4thn..
klau bayi, sudah pasti besar
n ada yg sudah ke sekolah mungkin
sejujurnya...
pd mulanya agak sukar utk sy adapt dgn suasana ini
tp sy kene..
sy terpaksa adapt..
sesuatu yg berharga dr sy telah di ambil semula oleh-Nya..
bukankah itu hanya pinjaman sj?
sy akur..
pasrah~
sy xbharap simpati kawan2
sy cuma mohon pengertian
adalah sukar utk sy mendengar seseorg yg bercakap dr arah belakang
dan sy lansung x dpt mdgr dr arah kiri
dan ada yg tidak memahami meskipun sy cb terangkan berkali2!!
sambil ade yg mengeluh bile sy minta ulang kata2 mereka
sy sememangnya kecil hati
bukan sy sengaja..
tp bile rakan menarik muka..
hati sy jd sedikit terluka kerana....
mereka seolah2 tidak memahami keadaan sy meskipun mereka tahu!!
"azri ni... penatlah aku nk cakap 2,3 kali.."
sambil mereka menarik muka masam..
direct tepat ke muka sy
sy cuma mampu tersenyum pahit
tidak kurang juga yg mentertawakan sy bile sy minta ulang berkali2 percakapan mereka
seakan2 pekak badak pula rsnye
doktor sudah mengesahkan semua ini
adalah sukar utk sy mendengar sesuatu yg bertone rendah
dan bertambah sukar sekiranya diganggu bunyi2 bising yg lain
tahukah mereka?
sy sebenarnya sangat berusaha utk fokus pd ape yg mereka katakan
kdg2 sy terkilan bile mereka tidak memahami
lg terkilan bile mereka menyindir dan mentertawakan sy
smpai satu saat..
sy seperti ign menangis di hdpn mereka..
dan berkata..
"cubalah bygkan perasaan awak bile awak berada di posisi sy!"
ini bukanlah sesuatu yg menyelesakan sy
malah ini mbuatkan diri sy terasa rendah diri
hilang keyakinan bile berkomunikasi yg org lain
dan sy jadi tidak gemar bercakap!!
sdgkan hakikatnya....
sy sgt suka bercakap, berceloteh..
terutama pd mereka yg rapat dgn sy..
dan sy teringin ucapkan terima kasih pada dia..
yg selalu cuba memahami sy
tp sy tahu..
adakalanya boleh hilang sabar
tapi..
sy tidak mampu berbuat apa2..
last month, waktu sy berjmpa pkar
pakar menyarankan sy spy memakai earing aid
sy terdiam
xtau apa yg hrs diperkatakan lg..
sy sebenarnya mmg ingin memakainya
tp..
mungkin bukan saat ini
segalanya memerlukan wang..
dan itu adalah apa yg sy tiada saat ini!
buat tunang tersayang..
terima kasih kerana sudi menerima kekurangan diri ini
terima kasih kerana sudi menemani syg sewaktu pemeriksaan berkala
terima kasih kerana sanggup bersabar dgn kekurangan ini
terima kasih kerana sentiasa bekerjasama
walaupun syg tahu..
kdg2 abg seakan hilang sabar bile bercakap dgn syg..
syg mintak maaf..
syg tidak sesempurna org lain..
tp selama ini..
abg banyak memberi kekuatan pd syg utk harungi semua ini
dan terima kasih sekali lagi~
syg sgt menghargai apa yg abg lakukan utk syg slama ini...
thanks a lot dear..
phew~
aha..da bape ari xtulis blog eh??
iskk~ xpe la..
mls nk bukak blog..
lappy neh wat hal je kalo bukak lelame nti..
bkn nk dgr kate..:p
sy br abis tgk cite 1 litre of tears buat kali yg ke2nya..
kebelakangan ni sy asik tgk cite yg sedey2 je..
knp ye??
+_____+
adakah kerana die jauh?
sy terasa kosong tanpa dia..
T_____T
bile sy tgk cite ni..
air mata sy sngg je mengalir..
sobss..sobss..sobbss..
sy mmg jenis yg mdh menitiskan air mata
^______^
i think thats not a big deal~
heE~
cmne klau anda ditakdirkan menjadi seperti dia?
ape agaknya yg terlintas dlm ati
ketika Allah mengirim ujian ini buat anda?
mungkinkah anda akn jd seperti sy yg dulu?
hanya diri sendiri yg dpt menjawabnya
dan buknlah org lain..
suatu masa dulu, sy tidak terfikir sy akan jd seperti hari ini..
mungkin lebih tepat lg..
sy x terfikir sy adalah diri sy pd ari ni
8 tahun..
yup, 8tahun da berlalu..
x trasa pon..
slama 8 thn sy berjuang melawan penyakit ini
n xterlaluan sy katakan
sy bjuang utk hidup seperti org lain
senormal yg lain
sejujurnya...
sy mencemburui mereka yg ada di sekeliling sy..
8thn dulu...
hampir setiap 2mggu sekali
sy akan turun naik lif, tangga hospital
utk mengubati penyakit yg bersarang dlm diri ni
tidak cukup dgn hospital,
sy cuba berubat cr kampung..
tapi hampa..
smpai satu saat
sy menangis sendirian
dan bertanya pd diri sendiri..
kenapa mesti sy yg lalui semua ini??
kenapa sy yg dipilih-Nya?
saat itu serasa ada batu besar menimpa kepala
namun..
semakin lama sy semakin mengerti
bahawa inilah namanya ujian
ujian dr-Nya buat hamba-Nya
sedikit demi sedikit sy cuba utk menerima keadaan diri sendiri
org sekeliling mungkin boleh bersimpati
tp mereka tidak dpt merasakan ape yg sy rskan.
seperti kata pepatah,
berat mata memandang, berat lg bahu yg memikul
bile diberitahu pembedahan adlah satu2nya jalan keluar
tapi tidak menjanjikan kesempurnaan
hanya utk memastikan kesakitan dpt dikurangkan
sy akur..
mungkin ini baik utk sy
dan sy mungkin tidak sesempurna org lain
tp sy bersyukur!
Dia masih memberi sy kesempatan utk bernafas seperti hr ini...
sy mungkin kekurangan
tp sy pasti disebalik kekurangan ini
Dia memberi sy satu kelebihan
2 be honest..
sy hilang pendengaran sebelah kiri hmpr 4thn..
4thn..
klau bayi, sudah pasti besar
n ada yg sudah ke sekolah mungkin
sejujurnya...
pd mulanya agak sukar utk sy adapt dgn suasana ini
tp sy kene..
sy terpaksa adapt..
sesuatu yg berharga dr sy telah di ambil semula oleh-Nya..
bukankah itu hanya pinjaman sj?
sy akur..
pasrah~
sy xbharap simpati kawan2
sy cuma mohon pengertian
adalah sukar utk sy mendengar seseorg yg bercakap dr arah belakang
dan sy lansung x dpt mdgr dr arah kiri
dan ada yg tidak memahami meskipun sy cb terangkan berkali2!!
sambil ade yg mengeluh bile sy minta ulang kata2 mereka
sy sememangnya kecil hati
bukan sy sengaja..
tp bile rakan menarik muka..
hati sy jd sedikit terluka kerana....
mereka seolah2 tidak memahami keadaan sy meskipun mereka tahu!!
"azri ni... penatlah aku nk cakap 2,3 kali.."
sambil mereka menarik muka masam..
direct tepat ke muka sy
sy cuma mampu tersenyum pahit
tidak kurang juga yg mentertawakan sy bile sy minta ulang berkali2 percakapan mereka
seakan2 pekak badak pula rsnye
doktor sudah mengesahkan semua ini
adalah sukar utk sy mendengar sesuatu yg bertone rendah
dan bertambah sukar sekiranya diganggu bunyi2 bising yg lain
tahukah mereka?
sy sebenarnya sangat berusaha utk fokus pd ape yg mereka katakan
kdg2 sy terkilan bile mereka tidak memahami
lg terkilan bile mereka menyindir dan mentertawakan sy
smpai satu saat..
sy seperti ign menangis di hdpn mereka..
dan berkata..
"cubalah bygkan perasaan awak bile awak berada di posisi sy!"
ini bukanlah sesuatu yg menyelesakan sy
malah ini mbuatkan diri sy terasa rendah diri
hilang keyakinan bile berkomunikasi yg org lain
dan sy jadi tidak gemar bercakap!!
sdgkan hakikatnya....
sy sgt suka bercakap, berceloteh..
terutama pd mereka yg rapat dgn sy..
dan sy teringin ucapkan terima kasih pada dia..
yg selalu cuba memahami sy
tp sy tahu..
adakalanya boleh hilang sabar
tapi..
sy tidak mampu berbuat apa2..
last month, waktu sy berjmpa pkar
pakar menyarankan sy spy memakai earing aid
sy terdiam
xtau apa yg hrs diperkatakan lg..
sy sebenarnya mmg ingin memakainya
tp..
mungkin bukan saat ini
segalanya memerlukan wang..
dan itu adalah apa yg sy tiada saat ini!
buat tunang tersayang..
terima kasih kerana sudi menerima kekurangan diri ini
terima kasih kerana sudi menemani syg sewaktu pemeriksaan berkala
terima kasih kerana sanggup bersabar dgn kekurangan ini
terima kasih kerana sentiasa bekerjasama
walaupun syg tahu..
kdg2 abg seakan hilang sabar bile bercakap dgn syg..
syg mintak maaf..
syg tidak sesempurna org lain..
tp selama ini..
abg banyak memberi kekuatan pd syg utk harungi semua ini
dan terima kasih sekali lagi~
syg sgt menghargai apa yg abg lakukan utk syg slama ini...
thanks a lot dear..
No comments:
Post a Comment