balik kampung sempena satu mesia.

Assalamualaikum & hai semua..

pheww..gilos penat eh.

dah lama rasanya tak bawak kete jauh-jauh..

eh..ai bawak kete tau..ko ade?

muahaha..takde la..tipu jer..

of coz la drive.giler ape nak bawak kete?

nak mampos? putus urat kentut pon tak terbawak kete tu tauuu??

biarpon kancil jer.

lain la kalo si kancil yang bole berlari dalam hutan tu..

tu mungkin la boleh bawak kalo dah tangkap kan?

heheee..

ah sudah merepek.

fokus! fokus! 

 

 .the girl with the flower.

pagi tadi bonda request nak balik kampung.

ai dalam nak tak hendak tu balik la jugak

tau-tau je la bile balik kampung.

aduh..ai ni bukan pakar bab pandu-memandu ni

lagi pulak kat jalan sempit ya amat tu.

adoiii la nebes oii! 

ai pon taktau la apasal la semua jalan kat kawasan jengka ni muat-muat sebijik kete *yang besar ye* je?

kalo datang lori sebijik kat jalan tu..gilos ketar tangan oi..

lori dah macam nak makan jalan kite dah.

macam baru..tak makan lagi..

tambah lagi jalan jengka-kuala krau tu..

fuh-fuh-fuh.memang ai bawak slowww je la.

tak sudi la menerjah 80km/jam..

kecut perut mak neh. 

tadi nasib la tak benti tengah jalan selisih ngan lori.

kuala krau punye jalan punye penangan..

eh, ai cakap cerita banyak-banyak ni korang tau dak?

kalau tak tau, bole datang la gunung senyum.

haaa..kat area tu la..

tak nak datang? sudahhhh..

ai tak paksa.

tetiba majuk. 

actually takde la jauh sangat sebenarnya.

tapi keadaan jalan yang mencabar tu menyebabkan ai rasa kampung ai ni jauh.

takpe la..bukan selalu bonda ai cuti kan.

ok.jom! 

Sampai je kat kampung, makteh ai duk berborak-borak dengan nenek sedara ai.

nenek sedara ai ni ai panggil wik cu.

orang ni..hmm..hmm..tak tau nak describe camne..

mulut die..memang berbisa.

adik-beradik boleh bergaduh pasal mulut die ni.

ai tak tau la apasal la bonda ai boleh obses sangat dengan dia neh.

asal balik je kampung mesti nak jumpe dia..

mungkinkah sebab dia adalah radio bergerak??

ai bukan ape..

dah penah kena sekali dengan orang ni..

kaw-kaw punye..siap ada orang kampung sampaikan kat ai.

giler mengelegak darah sampai ke otak.grrr..

tu yang rasa cam kalau balik kampung malasss sangat nak jumpe dia.

tu kang mula menjaja cerita itu ini pasal orang tu pasal orang ni.

macam la die tu perfect sangat.

tadi tu pon terpaksa ngadap muka die..

kalau tak..idak lerr...

 .mama, tak baek tau ngumpattt!!!.

eh..ai buat ketupat! 

tapi semua tu kenyataan yang semua orang tau.

ai pon pelik apsal la die ni tak insaf-insaf lagi.

sakit dah berbulan-bulan

die tak sedar-sedar jugak lagi.

adoi..malas ah nak layan orang gini.

kalau orang dok sindir-sindir bukan die pedulik.

mulut die tu..one day kalau kene cili, baru die sedar gamaknya.

tadi masa mula-mula sampai umah mak teh ai..

kebetulan die ada..

aduh..ai da tarik muka 14 dah..

pastu kena la buat-buat manis kan.

salam peluk-peluk cium-cium bagai 

eh, kan syawal ni bulan bermaaf-maafan.

ai mintak maaf la. muahahaa..baru ngumpat kan tadi.

hahaha.

pastu die nak amek maira.

kuang-kuang-kuang.

maira takmo kat die.

keh-keh-keh. 

maira tau mama die tak suka kat moyang tuh.

maira ape lagi, dia bantai menangis la.

ai terus amek maira bawak masuk umah.

hik-hik-hik. gilos puas ati.

jahat kan ai? haha.

 .tengok tu, baru pas nangis.

duduk-duduk berborak kat rumah mak teh..

maira dah sikit ok.tapi die tak nak kat orang lain,

nak kat mama sorang je..

ah.melekat sudah cam gam gajah ngan mama die.

tak pe la..janji tak nangis beria-ria.

maira nenen-nenen..pastu tido.

bangun tido sambung nenen lagi.

lama gak la kat kampung.

pas zohor kitorang gerak pergi rumah makteh sepupu mak kat bandar Jerantut.

hahaha.tak tau jalan.

sesat barat kejab. nasib la kejab je sesatnya.

sampai kat sana, nenek sedara ai ada..

dah uzur pon die. 

ai panggil nenek sedara yang ni wik cho.

ha..memang orang belah-belah Jerantut ni panggil nenek wik tau.

orang kat tempat lain tak tau la ai yer.. 

wik cho baru je keluar hospital masa bulan puasa ari tu.

kesian.

ai tengok dia dah tak daya sangat.

jalan berpegang pada kerusi dan dah pakai pampers pon.

maklum la..dah tua, nak berjalan dah tak berapa larat.

badan die pulak boleh tahan besar gak la.

pastu ada sakit kencing manis.

memang kesian tau.

makan seme kena pantang.amek ni tak bole..amek tu tak bole..

.maira siap gonyeng-gonyeng puting susu dia.

 

sedih woo tengok die camtu.

dulu last time ai jumpe die..

die sihat lagi. berjalan naik turun bas maintain jer..

hmm..camne la ai masa tua nanti kan?

insaf kejab.

adik ai kena ceramah ngan ayahde-suami sepupu mak 

kebetulan tahun ni semua berkumpul kat rumah jerantut ni

so, alhamdulillah..dapat la bonda jumpe sepupu sepapat die hak paling rapat..

memang bonda gumbira habis la tu..

tapi..perjalanan masih bersambung esok..

kan esok cuti umum? 

ade la lagi tempat bonda ai  nak beraya tu..

ok la..

ai penat ni..

sok sambung lagi eh.

tata~